258 -

هیچوقت آرزو نداشتم که ساکن تهران بودم ... 

اما الان که آران از اونجا و سطح استاداشون میگه یا مثلا تو پیج های معماری-شهرسازی اطلاعیه های کنفرانس ها ، سمینارها ، تور های طراحی و برنامه های مشاوره ای رو میبینم که همشون تو تهران برگذارمیشن واقعا دلم میخواد اونجا بودم و میرفتم و ازشون استفاده میکردم !

اینجا چیزی به اون صورت اجرا نمیشه !! 

چقدر دلم میخواد ، اونجا بودم و از امکاناتی که اونجا هست استفاده میکردم ! 

واقعا غبطه میخورم به هم رشته ای های خودم که اونجا ان و این شرایط و امکانات رو دارن ...

و متاسفم برای همه ی کسایی که این قدرت رو دارن که امکآنات و فرصت هارو پخش کنن تا همه بتونن ازش استفاده کنن ؛ اما اینکار و نمیکنن ! 

یکی از بحث هایی که خیلی تو کلاس هامون مطرح میشه ؛ بحث تراکم هست و در مورد تراکم زیاد ، همیشه تهران رو بعنوان پرجمعیت ترین شهر ایران مثالش میزنیم ! 

بعدم گاهی بحث میره سمت اینکه باید از جمعیت تهران کاسته شه و سیاست های تشویقی ای برای مهاجرت از تهران به شهرهای دگ قوت بگیره ، همچنین از جاذبه تهران برای پذیرش مهاجر کم بشه ! 

همه ی این بحث ها رو من قبول دارم و باهاش موافقم چون با این وضعیت این خود شهروندان اونجا هستن که دارن آسیب میبینن ! ازیاد جمعیت سرعت خدمات دهی ارگان ها رو پایین میاره ، همیشه وقت و زمان زیادی رو توی راه و مسیر ها هستن ، زندگی پراسترسی رو دارن ، شهرشون امنیت کافی رو نداره و در کل میتونم بگم حقوق شهروندیشون ادا نمیشه ... اما خب میدونی وقتی پیک امکانات ی مملکت اونجاست کیه که بخدا پیشرفت کنه و نخواد اونجا باشه؟؟؟؟ ... خب حاضره برای به دست آوردن یک چیز هایی همه ی این مشکلات رو تحمل کنه ! میدونی مجبوره ... !!

حالا منه دانشجو میتونم با مطالعه خودم، خودم و تا حدودی به اونجا برسونم اما یکی که بیمار خاص داره و همه امکانات برای مریضش اونجاس یا کسی که حرفه و کارش فقط اونجا بستر مناسب داره چکار کنه ؟؟؟ 

تا وقتی همه چیز اونجا جمع عه من به همه ی ساکنین تهران حق میدم که محکم بچسبن به شهرشون چون با وجود سختی هایی که شهر بهشون تحمیل میکنه ی سری خدمات منحصری که تو کل کشور نیست رو در اختیارشون قرار میده ، پس داد و بیداد های ما و شعار ها پ.ش.ی.ز.ی نمیارزه و حق نداریم کسی و مجبور به کاری مثل مهاجرت بکنیم ؛ چون جایگزینی اصلح تری براش فراهم نکردیم و انتظارها بی جاست و این حرفا مفت گرونه :))

...

الان با شنیدن مکالمات درسی دو هم اتاقی که هم کلاسی هم هستن برای nامین بار ایمان میآرم که هم اتاقی شدن با ی هم کلاسی اشتباه بسیار بزرگی هست ! 

ته ته ته ته ته ته ته خوب بودن ها و خوش بودن ها آآآآ ؛ اون ته ته ته ی حس رقابتی هست که گند میزنه به همه ی مهر و محبت ها ! 

چرا نذاریم این خوب بودن های دورادور باقی بمونه :)))) !!ها؟؟؟

...

جمعه ها دور و بر 5.5 -6 همیشه تو های بال تشریف دارم  

انقدر رفتیم اونجا جای دگ ای رو دلم نمیخواد 

...

به خودم قول دادم در قبال اینکه از بیرون چیپس نمیخرم واسه خودم چیپس درسسسسستتتتت کنم  

چیپس تند و فلفلی ^_____^ با ماست و نعنا 

طبق تحلیل هایی که برای خودم انجام دادم به این نتیجه رسیدم بهتره یکم زمان بذارم و خودم درست کنم تا اینکه سیب زمینی هایی بخورم که توی روغن سوخته ی n روز پیش و درحالی که حکم سم رو دارن ،سرخ شدن رو بخورم :|||| 

><

بعدم آخه دست پخت خودت ی مزه دگ داره کلا :/ 

...

فردا اولین روز هفته است و ی بارون کم داره که انرژی ها درم فوران کنه *_____*

 اما خبری از بارون نخواهد بود میدونم :( 

ولی همین که اول هفته است و ی حس شروع و نو شدن بهم میده عالیه  ...

بعدم امشب از اون آخر هفته های سبکه برام ! از اونا که کاری نداشته باشم و یکم طرحم و کامل کنم و چن صفحه از کتاب اسکیس صدیق و ورق بزنم و زود بخوابم تا صبحش با انرژی پاشم و بریم که داشته باشیم ی هفته خوب و تووووپپپپ *_____*

بقول محمد بحرانی : عشق برشما ببارد